آیت الله سیدمحمد نجفی: عالم محبوب انزلی

آیت الله سیدمحمد نجفی از علمای مطرح انزلی، همواره با مردم و برای مردم زندگی می‌کرد و به آنها عشق می‌ورزید. در تمام مدت عمر، خود را وقف مردم نمود و بدین ترتیب جایگاهی وصف نشدنی در دل مریدانش بدست آورد.

زندگینامه:

آیت الله سیدمحمد نجفی در سال 1275 شمسی در نجف اشرف عراق متولد شد. وی از نوادگان امام حسین (ع) و خاندان پاک پیامبر اسلام (ص) بود و همواره در دل مریدانش جا داشت. آیت الله سیدمحمد نجفی روح بسیار بزرگی داشت و به واسطه همین روح بزرگوار، سبب برآورده شدن حاجات نیازمندان و متوسلین درگاهش می‌شد.

آیت الله سیدمحمد نجفی، دروس ابتدایی را نزد پدر مرحومش آیت الله سیدحسین حسینی بادکوبه‌ای که خود از اساتید بزرگ حوزه علمیه نجف اشرف بود، فرا گرفت.

آیت الله سیدمحمد نجفی سالهای ابتدایی عمر خود را در نجف اشرف زندگی کرد و بعد از آن به ایران مهاجرت نمود و بندرانزلی را به عنوان محل سکونت برگزید. وی در طول عمر خود همواره به تدریس علوم حوزوی و تبلیغ امور دینی اشتغال داشت. یکی از شخصیت‌های بزرگ حوزه علمیه به نام آیت الله مهدینی در وصف شخصیت سیدمحمد نجفی فرموده‌اند: اگر آیت الله سیدمحمد نجفی در شهر قم ساکن می‌شد، بی‌شک در ردیف مراجع بزرگ تقلید قرار می‌گرفت اما ایشان در نهایت تواضع، فروتنی و سادگی در بندرانزلی ساکن شد و سرانجام در مهر ماه سال 1358 در سن 82 سالگی به ملکوت اعلی پیوست و پیکر پاکش در مسجد (سامانسر) غازیان انزلی به خاک سپرده شد.

 چگونه آقا، ساکن بندر انزلی شد

عموی آقا، سیدمحمد نجفی، ساکن بادکوبه بود. ایشان روزی به قصد زیارت با همسر و دختر خود، بادکوبه را ترک کرد و برای دیدن برادر خود راهی نجف اشرف شد. در این سفر بود که عموی آقا به برادرش آقا سید حسین، پدر سید محمد نجفی پیشنهاد کرد که 2 دخترش به عقد 2 پسر عمو درآیند. دختر بزرگ به عقد آقا سیدمحمد و دختر کوچک به عقد آقا سیدحسن. سید محمد، پیشنهاد عمو را پذیرفت اما سیدحسن این پیشنهاد را رد کرد و اینگونه بود که سیدمحمد با دختر عموی خود ازدواج نمود. در طول چند سال زندگی شیرین و با ارزش آقا سیدمحمد نجفی خداوند به او چند فرزند هدیه کرد و تمام فرزندان او با مرگ طبیعی از دنیا رفتند و همسر آقا، توسط بیماری آبله، دار فانی را وداع گفت و بعد از آن عموی آقا پیغام فرستاد که همسرش به بادکوبه برگردد.

آقا سیدمحمد نجفی، مقدمات بازگشت مادر خانم خود به بادکوبه را فراهم نمود و خواهر خانم آقا به دلیل اینکه سیدحسن با او ازدواج نکرده بود و همچنین از عدم حضور پدرش، بسیار ناراحت و آشفته بود، خواستار آن شد که به همراه مادرش به وطن خود بازگردند.

مادر آقا از این سفر بسیار آشفته بود و نمی توانست دوری فرزندنش را تحمل کند. این دوری43 سال طول کشید و در فراق پسر، آنقدر گریه کرد تا نابینا شد. آقا به همراه مادر خانم و خواهر خانم خود از نجف به ترکیه، تبریز و اردبیل رفت و سپس وارد بندرانزلی شد. به دلیل بسته بودن مرز شوروی نتوانستند وارد بادکوبه شوند و در طی این مدت آقا سیدمحمد نجفی با خواهر خانم، حکیمه ازدواج کرد و بعد از مدتی توانست مادر خانم خود را به بادکوبه برگرداند و در سن 39 سالگی ساکن بندرانزلی شود.

پابرهنه آقا

مرسوم بود آقا سیدمحمد نجفی به هنگام عاشورا و برای حضور در دسته عزاداران، با پای پیاده مسیر را طی می کرد و همین امر باعث می شد تا علاقمندان به ایشان با دیدن پاهای قرمز و متورم شده آقا، تعجب کرده و در بسیاری موارد با ایشان همراه شوند و آنها نیز با پای پیاده به عزاداری امام حسین بپردازند.

اینگونه بود که از همان زمان به ایشان نسبت «پا برهنه آقا» داده شد.